TY - JOUR ID - 60616 TI - تأثیر شیارزنی زیستی با استفاده از قارچ های Pysisporinus vitreus و Xylaria longipes بر نفوذپذیری گازی و ضریب انتشار بخار آب چوب نوئل (Picea abies) JO - نشریه جنگل و فرآورده های چوب JA - JFWP LA - fa SN - 5052-2008 AU - قمری, رضا AU - طارمیان, اصغر AD - دانشجوی کارشناسی ارشد صنایع چوب و کاغذ، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران AD - دانشیار گروه علوم و صنایع چوب و کاغذ، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران Y1 - 2017 PY - 2017 VL - 69 IS - 4 SP - 799 EP - 807 KW - شیارزنی زیستی KW - نفوذپذیری KW - ضریب انتشار KW - Pysisporinus vitreus KW - Xylaria longipes DO - 10.22059/jfwp.2017.60616 N2 - در این تحقیق، تأثیر شیارزنی زیستی بر نفوذپذیری گازی و ضریب انتشار بخار آب چوب نوئل (Picea abies) در جهت شعاعی با استفاده از قارچ‌های پوسیدگی سفید (Pysisporinus vitreus) و پوسیدگی نرم (Xylaria longipes) بررسی شد. کشت قارچ‌ها تحت شرایط دمایی 25 درجة سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 85 درصد در انکوباتور و در مدت زمان‌های 15، 30 و 45 روز انجام گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش زمان کشت در هر دو قارچ، ضریب نفوذپذیری گازی و ضریب انتشار بخار آب و مقدار کاهش جرم افزایش یافت، درحالی که مقاومت فشار موازی الیاف کاهش پیدا کرد. بیشترین کاهش جرم در تیمارهای 30 و 45 روزة قارچ Pysisporinus vitreusمشاهده شد. از علل افزایش نفوذپذیری و انتشار بخار آب می‌توان به تخریب انتخابی منافذ هاله‌دار دیوارة تراکئیدها توسط قارچ Pysisporinus vitreusو ایجاد سوراخ‌های متعدد روی دیوارة تراکئیدها توسط قارچXylaria longipesاشاره کرد. نتایج این تحقیق نشان داد که تیمارهای 30 روزة هر دو قارچ به‌علت نداشتن اختلاف معنی‌دار با تیمارهای 45 روزه بهترین زمان برای شیارزنی زیستی چوب نوئل است. UR - https://jfwp.ut.ac.ir/article_60616.html L1 - https://jfwp.ut.ac.ir/article_60616_0a199ac423079f7ee60c461b5c2ca505.pdf ER -